داستان زندگی من رو با دقت بخون . من مسعود هستم و اولین نخ سیگار خودم رو در سن 17 سالگی کشیدم ، همون لحظه حال بسیار خوبی بهم دست داد و لذت بردم ، ولی ای کاش هیچ وقت اون سیگار رو نمی کشیدم .

اوایل به صورت تفننی با دوستان یک نخ سیگار روشن می کردیم و می کشیدیم ، برای مثال هفته ای یک نخ ، بعد سه روزی یکبار یک نخ ، یعد روزی یک نخ و به همین روال پیش رفت تا اینکه به خودم آمدم و دیدم که همیشه پاکت سیگار همراهم هست و ترس اینکه نسخ بمونم من رو آزار میداد .

من به یک سیگاری قهار تبدیل شده بودم و باید قبل و بعد از هر کار مهمی حتما سیگار می کشیدم ، شاید باورتان نشه ولی من برای یک دوش گرفتن ساده و سریع هم باید حتما قبل و بعد از آن خودم را از نیکوتین تامین می کردم . مثلا :

• اول صبح که از خواب بیدار میشدم باید یک نخ به صورت ناشتا می کشیدم
• بعد از صبحانه یک نخ می کشیدم
• کمی استراحت می کردم و مجدد سیگار می کشیدم
• قبل از اینکه به سر کار برم چند نخ می کشیدم تا بدنم از نیکوتین پر بشه تا خدای نکرده در محیط کار نسخ نمونم
• در حین رانندگی که باید حتما سیگار روشن می کردم
• در محیط کار به هر بهونه ای شده بود می پیچوندم و  به صورت نامحسوس سیگار روشن می کردم
• هر موقع که یک آهنگ و موزیکی که دوست داشتم را گوش می دادم باید سیگار استفاده می کردم
• بعد از هر وعده ی غذایی که رد خور نداشت ، چون به خیال خودم فکر می کردم خیلی میچسبه
• همیشه قبل از مهمونی که در داخل آن نمی تونستم سیگار بکشم ، چند نخ می کشیدم
• خیلی از مسافرت ها را به خاطر ترس از خالی بودن از نیکوتین کنسل می کردم
• قبل و بعد از کار کردن با کامپیوتر یا مطالعه کردن 
• قبل از خواب شب که باید حتما بدنم را از نیکوتین تامین می کردم
• و …

من همینطور پیش رفتم و طی 12 سال تبدیل به یک سیگاری قهار شده بودم که روزی 60 نخ سیگار در روز می کشیدم .

به معنی واقعی کلمه من برده ی سیگار شده بودم و هر روز مجبور بودم هر 45 دقیقه یکبار این هیولا را تغذیه کنم .

کلی موقعیت شغلی سر راه من وجود داشت که به خاطر ترس از نسخ موندن در محیط کار ، آن ها را ترک کردم ، همیشه بوی بد میدادم و همسرم تا مرحله ی جدایی از من پیش رفته بود ، هر زمان که خانواده ام قصد داشتن که به مسافرت برن من به هر دلیلی که میشد ، مسافرت رو می پیچوندم ، کلی پول بابت بسته های سیگار هدر میدادم ، صورتم خیلی زشت شده بود طوری که وقتی در آینه نگاه می کردم حالم از خودم بهم می خورد ، کاملا اعتماد به نفس خودم را از دست داده بودم ،  با وجود اینکه من دندون های بسیار محکمی داشتم ولی به خاطر سیگار کشیدن ، بیشتر دندون هام نیمه شکسته و زرد شده بودند ، خیلی از دوستان غیر سیگاریم هر موقع که من رو میدیدن من رو سرزنش می کردن و من از این بابت خیلی دلگیر می شدم ، واقعا نمی دوستم چیکار کنم ، دیگه از زندگی خسته شده بودم ،

ولی بالاخره بعد از چندین ماه تحقیق و مطالعه چندین کتاب و مشاهده سمینارهای خارجی  ، فقط به یک باور و آگاهی رسیدم که می خوام باهاتون در میون بزارم ، چون اون موقع که من موفق به ترک سیگار شدم با خودم عهد کردم که به کلیه ی افراد سیگاری سرزمینم این آگاهی ها را بدم تا آن ها هم بتوانند از شر این هیولا خصلا بشن .

الان که شما دارین این متن رو می خونید نزدیک به چهار سال هستش که برای همیشه سیگار را ترک کرده ام و تبدیل به یک غیرسیگاری شاد شدم.